Słownik

A
Active Server Pages (strony ASP): Technologia, która umożliwia deweloperom tworzenie dynamicznej zawartości sieci Web i aplikacji opartych na sieci Web przez łączenie skryptów i kodu HTML.
adres sieci Web: Ścieżka do obiektu, dokumentu, pliku, strony lub innego miejsca docelowego. Adres może być ścieżką URL (adresem sieci Web) albo ścieżką UNC (adresem sieciowym). Może również wskazywać określoną lokalizację w pliku, taką jak zakładka w programie Word lub zakres komórek w programie Excel. Znany również jak adres.
alert: Funkcja, która powiadamia użytkownika pocztą e-mail o zmianie elementu, dokumentu, listy lub biblioteki dokumentów w witrynie sieci Web. Użytkownik może na przykład utworzyć alert, który będzie odbierany w wiadomości e-mail, ilekroć zostanie zaktualizowany dokument w określonej bibliotece dokumentów. Uwaga Ta funkcja była wcześniej nazywana subskrypcją.
analiza użycia: Dane zbierane w celu oceny, w jaki sposób jest używana witryna sieci Web, takie jak nazwiska osób odwiedzających, liczba odwiedzin każdej strony czy typy używanych przeglądarek sieci Web.
ankieta: Składnik witryny sieci Web, który umożliwia użytkownikom odpowiadanie na zestaw pytań określonych przez twórcę ankiety. Wyniki są przedstawiane jako podsumowanie graficzne. Wymaga serwera sieci Web z programem Windows SharePoint Services.
B
baza danych konfiguracji: Baza danych programu SQL Server lub aparatu MSDE, która zawiera informacje o konfiguracji serwera lub farmy serwerów programu Windows SharePoint Services.
baza danych zawartości: Baza danych programu SQL Server lub aparatu MSDE z zawartością jednej lub wielu witryn programu SharePoint.
biblioteka dokumentów: Folder, w którym jest przechowywana kolekcja plików, a pliki te często używają tego samego szablonu. Każdy plik w bibliotece jest skojarzony z informacjami określonymi przez użytkownika, które są wyświetlane na liście zawartości biblioteki.
D
dostęp użytkownika anonimowego: Możliwość uzyskania dostępu do serwera sieci Web, na którym użytkownik nie ma konta. Zazwyczaj użytkownicy anonimowi mają bardziej ograniczone prawa dostępu niż użytkownicy z kontami.
dyskusja w sieci Web: Komentarze, które użytkownicy dołączają do stron sieci Web i dokumentów. Nazywana również „dyskusją o dokumentach sieci Web” dla odróżnienia jej od tablic dyskusyjnych. Wymaga serwera sieci Web z programem SharePoint Team Services lub Windows SharePoint Services.
E
ekstranet: Witryna sieci Web zewnętrzna dla danej organizacji; zazwyczaj jest zabezpieczona w taki sposób, że mogą do niej uzyskać dostęp tylko upoważnieni użytkownicy.
ewidencjonowanie: Zwalnia blokadę edytowania i umożliwia innym użytkownikom wyświetlenie zaktualizowanego pliku lub wyewidencjonowanie pliku.
F
farma serwerów: Scentralizowana grupa serwerów sieciowych utrzymywana przez przedsiębiorstwo lub często przez usługodawcę internetowego. Farma serwerów tworzy sieć zapewniającą równoważenie obciążenia, skalowalność i odporność na uszkodzenia. Poszczególne serwery mogą być połączone w taki sposób, że reprezentują pojedynczy zasób.
farma sieci Web: Zobacz farma serwerów.
G
grupa międzywitrynowa: Niestandardowa grupa zabezpieczeń, która stosuje się do więcej niż jednej witryny sieci Web. Grupę międzywitrynową można przydzielić do grupy witryny, tak jakby była pojedynczym użytkownikiem.
grupa witryny: Niestandardowa grupa zabezpieczeń, która stosuje się do określonej witryny sieci Web. Użytkowników trzeba przypisać do grup witryny, aby udzielić im uprawnień do witryny programu SharePoint.
H
hiperłącze: Kolorowy i podkreślony tekst lub grafika, którą należy kliknąć, aby przejść do pliku, lokalizacji w pliku, strony HTML w sieci World Wide Web lub strony HTML w intranecie. Hiperłącza mogą również prowadzić do grup dyskusyjnych oraz witryn Gopher, Telnet i FTP.
host zdalny: Serwer sieci Web na osobnym komputerze serwera. Host zdalny jest połączony z innymi serwerami za pośrednictwem połączenia sieciowego.
I
identyfikator ustawień regionalnych (LCID): 32-bitowa wartość zdefiniowana przez system Windows, która składa się z identyfikatora języka, identyfikatora sortowania i bitów zarezerwowanych. Identyfikuje określony język. Na przykład identyfikatorem LCID dla języka angielskiego (USA) jest 1033, a dla języka japońskiego — 1041.
indeks całego tekstu: Indeks, który umożliwia użytkownikom przeszukiwanie całego tekstu w witrynie sieci Web.
instalacja cicha: Znana również jako instalacja nienadzorowana. Instalacja uruchomiona przy użyciu opcji wiersza polecenia /q, podczas której nie są generowane żadne monity użytkownika.
Internet: Sieć komputerowa o zasięgu światowym. Mając dostęp do Internetu, można pobierać informacje z milionów źródeł, takich jak placówki edukacyjne, instytucje państwowe, firmy i osoby prywatne.
internetowe usługi informacyjne (IIS): Usługi programowe firmy Microsoft wspomagające tworzenie i konfigurowanie witryn sieci Web, zarządzanie witrynami tego typu oraz inne funkcje internetowe. Internetowe usługi informacyjne (IIS) obejmują protokoły: NNTP (Network News Transfer Protocol, protokół transferu sieciowych grup dyskusyjnych), FTP (File Transfer Protocol, protokół transferu plików) i SMTP (Simple Mail Transfer Protocol, prosty protokół transferu poczty elektronicznej).
intranet: Witryna sieci Web wewnętrzna dla danej organizacji.
ISAPI: Internet Server Application Programming Interface. Interfejs służący do tworzenia aplikacji serwera sieci Web, opracowany przez firmy Process Software i Microsoft, którego można używać zamiast interfejsu CGI.
J
język skryptów: Język programowania opracowany specjalnie z myślą o programowaniu witryn sieci Web. Przykładami są języki JScript i Microsoft Visual Basic Scripting Edition (VBScript).
JScript: Zorientowany obiektowo język skryptów, luźno związany z językiem Java. Kod języka JScript jest wstawiany bezpośrednio na stronie HTML.
K
klucz szyfrowania: Klucz umożliwiający zaszyfrowanie lub odszyfrowanie informacji o poświadczeniach.
kolekcja witryn: Zestaw witryn sieci Web na serwerze wirtualnym, które mają tego samego właściciela i współużytkują ustawienia administracyjne. Każda kolekcja witryn zawiera witrynę sieci Web najwyższego poziomu i może zawierać jedną lub wiele podwitryn. Na każdym serwerze wirtualnym może być wiele kolekcji witryn.
komputer z programem SQL Server: Komputer z zainstalowaną konfiguracją programu Microsoft SQL Server i skonfigurowaną bazą danych.
L
lista: Składnik witryny sieci Web przechowujący i wyświetlający informacje, które użytkownicy mogą dodawać przy użyciu swoich przeglądarek. Wymaga serwera sieci Web z programem Windows SharePoint Services.
lista kontroli dostępu (ACL): Zawiera listę użytkowników lub grup i ich uprawnienia zabezpieczeń. Określa, kto może zaktualizować, zmodyfikować lub usunąć obiekt na komputerze lub w zasobie w sieci.
lokalna grupa administratorów: Grupa użytkowników, którzy mają uprawnienie do wykonywania zadań administracyjnych na lokalnym komputerze serwera. Do ustawiania uprawnień tej grupy służą narzędzia administracyjne systemu operacyjnego.
M
Microsoft Data Engine (MSDE): Magazyn danych oparty na technologii Microsoft SQL Server, ale zaprojektowany i zoptymalizowany z myślą o mniejszych systemach komputerowych, takich jak komputer pojedynczego użytkownika lub serwer małej grupy roboczej. Znany również jako Microsoft SQL Server Desktop Engine.
multihosting: Zdolność serwera sieci Web do obsługi wielu adresów internetowych i wielu stron głównych. Znany również jako wieloadresowość.
N
nazwa domeny sieciowej: Grupa użytkowników w sieci, którzy współużytkują ten sam zestaw zasobów, takich jak dyski i drukarki. Duża sieć może obejmować kilka domen, w zależności od potrzeb różnych grup użytkowników.
NTFS, system plików: System plików zaprojektowany wyłącznie dla systemu Windows NT i nowszych systemów operacyjnych. System NTFS zapewnia silniejsze zabezpieczenia i elastyczniejsze metody zarządzania plikami niż system plików FAT. Zobacz też tabela alokacji plików (FAT).
O
okienko narzędzi: Okienko zadań na stronie składników Web używane do przeglądania, wyszukiwania i importowania składników Web Part z galerii składników Web Part oraz do modyfikowania niestandardowych i typowych właściwości składników Web Part.
P
pamięć podręczna: Specjalny podsystem pamięci, w którym są tworzone duplikaty często używanych wartości danych w celu przyspieszenia dostępu do nich.
plik opisu składnika Web Part (.dwp): Plik XML, który określa domyślne ustawienia właściwości dotyczących instalowania składnika Web Part, w tym odwołania do wszelkich innych plików wymaganych do uruchomienia i wyświetlenia tego składnika.
podwitryna: Nazwany podkatalog witryny sieci Web najwyższego poziomu, który jest pełną witryną sieci Web. Każda podwitryna ma niezależne od witryny sieci Web najwyższego poziomu i innych podwitryn uprawnienia administrowania, autorstwa i przeglądania.
port administracyjny: Serwer wirtualny internetowych usług informacyjnych (IIS) i port używany przez administrację centralną programu SharePoint.
prawa: Uprawnienia na poziomie pliku i folderu, które umożliwiają dostęp do witryny sieci Web.
protokół transferu plików (FTP): Protokół używany przy uzyskiwaniu zdalnego dostępu do serwera sieci Web.
prywatny składnik Web Part: Składnik Web Part dodany do strony składników Web Part przez użytkownika, który pracuje nad stroną w widoku osobistym. Prywatne składniki Web Part są dostępne tylko dla użytkownika, który dodał lub zaimportował składnik Web Part.
przydział: Sposób określania limitów ilości miejsca przeznaczonego do magazynowania lub liczby użytkowników witryny sieci Web.
pula aplikacji: W internetowych usługach informacyjnych (IIS) jest to grupa składająca się z jednego lub wielu adresów URL obsługiwanych przez proces roboczy.
punkt kodowy: Wartość liczbowa w kodowaniu Unicode lub na stronie kodowej; odpowiada znakowi. W przypadku zachodnioeuropejskiej strony kodowej wartość 132 jest punktem kodowym znaku ä; jednak w przypadku innej strony kodowej wartość 132 może odpowiadać innemu znakowi.
R
rola: Zobacz grupa witryny.
rozszerzanie: Proces stosowania programu Windows SharePoint Services do serwera wirtualnego.
rozszerzenia serwera FrontPage: Zestaw programów i skryptów, które wspomagają tworzenie stron sieci Web w programie Microsoft Office FrontPage i rozszerzają możliwości serwera sieci Web.
S
Secure Sockets Layer (SSL): Opracowany przez firmę Netscape Communications otwarty standard bezpiecznej komunikacji, który zapobiega przechwytywaniu bardzo ważnych informacji, na przykład numerów kart kredytowych.
serwer dyskusji: Komputer, na którym jest przechowywany tekst dyskusji oraz informacje o lokalizacji pliku będącego przedmiotem dyskusji.
serwer poczty SMTP: Serwer poczty e-mail, który korzysta z protokołu SMTP (Simple Mail Transfer Protocol). Protokół SMTP należy do zestawu protokołów TCP/IP, który zarządza wymianą poczty elektronicznej między agentami transferu wiadomości.
serwer sieci Web: Komputer, na którym znajdują się strony sieci Web i który odpowiada na żądania przeglądarek. Nazywany również serwerem HTTP, serwer sieci Web przechowuje pliki, których adresy URL zaczynają się od http://.
serwer wirtualny: Komputer wirtualny, który znajduje się na serwerze HTTP, ale dla użytkowników jest widoczny jako osobny serwer HTTP. Na jednym komputerze może znajdować się kilka serwerów wirtualnych — na każdym z nich są uruchamiane jego własne programy i każdy ma zindywidualizowany dostęp do urządzeń wejściowych i peryferyjnych. Każdy serwer wirtualny może mieć swoją własną nazwę domeny i adres IP.
Setupsts.exe: Program instalacyjny programu Windows SharePoint Services.
składnik Tool Part: Formant w okienku narzędzi, który umożliwia użytkownikom ustawianie właściwości, wykonywanie poleceń, wywoływanie kreatorów i operowanie składnikami Web Part na stronie składników Web Part.
składnik Web Part: Modularna jednostka informacji, która składa się z paska tytułu, ramki i zawartości. Składniki Web Part są podstawowymi blokami konstrukcyjnymi strony składników Web Part. Składnik Web Part jest kombinacją pliku opisu składnika Web Part (.dwp) i pliku konstrukcji składnika Web Part (.dll). Wszystkie składniki Web Part są oparte na niestandardowych formantach sieci Web.
spersonalizowany składnik Web Part: Współużytkowany składnik Web Part, który został zmodyfikowany przez użytkownika w widoku osobistym. Zmiany wprowadzone w składniku Web Part spersonalizowanym w ten sposób są widoczne tylko dla użytkownika, który je wprowadził.
statyczny składnik Web Part: Składnik Web Part dodany do strony sieci Web (.aspx), który nie należy do strefy składników Web Part.
strona główna: Główna strona witryny sieci Web. Zazwyczaj zawiera hiperłącza do innych stron, zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz witryny.
strona kodowa: Uporządkowany zestaw znaków, w którym z każdym znakiem określonego systemu pisma jest skojarzony pewien indeks liczbowy (punkt kodowy). Istnieją różne strony kodowe dla różnych systemów pisma, takich jak system zachodnioeuropejski czy cyrylica.
strona składników Web Part: Specjalny typ strony sieci Web, która zawiera jeden lub większą liczbę składników Web Part. Strona składników Web Part konsoliduje dane, takie jak listy i wykresy, oraz zawartość sieci Web, taką jak teksty i obrazy, w portal dynamicznych informacji dotyczących określonego zadania lub tematu.
szablon przydziału: Określony zestaw limitów przydziałów do zastosowania w witrynie lub wszystkich witrynach na serwerze wirtualnym.
szyfrowanie: Metoda używana do mieszania zawartości pliku lub pakietu danych, tak aby dane nie mogły być odczytane bez klucza odszyfrowania.
szyfrowanie 128-bitowe: Wysoki poziom szyfrowania, w przypadku którego 128-bitowy klucz jest używany do mieszania zawartości pliku lub pakietu danych, tak aby dane nie mogły być odczytane bez klucza odszyfrowania.
szyfrowanie 40-bitowe: Niski poziom szyfrowania, w przypadku którego 40-bitowy klucz jest używany do mieszania zawartości pliku lub pakietu danych, tak aby dane nie mogły być odczytane bez klucza odszyfrowania.
T
tabela alokacji plików (FAT): Typowy format katalogowania plików w systemach operacyjnych DOS i Windows; fizyczna metoda przechowywania plików na dysku twardym i uzyskiwania do nich dostępu. System FAT zawiera listę wszystkich plików znajdujących się na dysku fizycznym lub logicznym.
Telnet: Metoda używana przy uzyskiwaniu dostępu zdalnego do serwera sieci Web z systemem UNIX.
tworzenie wersji: Tworzenie kopii zapasowej pliku dokumentu lub obrazu, ilekroć jest on zapisywany w bibliotece.
typ połączenia: Typ połączenia składników Web Part, taki jak Dostarczanie wiersza, w przypadku którego wiersz danych jest przekazywany z jednego składnika Web Part do innego, lub Pobieranie filtru, w przypadku którego pewna wartość jest pobierana z jednego składnika Web Part i na podstawie tej wartości są filtrowane dane innego składnika Web Part.
U
udostępniony składnik Web Part: Składnik Web Part dodany do strony składników Web Part przez użytkownika, który pracuje nad stroną w widoku udostępnionym. Udostępnione składniki Web Part są dostępne dla wszystkich użytkowników strony składników Web Part, którzy mają odpowiednie uprawnienia.
Uniform Resource Locator (URL): Adres, który określa protokół (na przykład HTTP lub FTP) i lokalizację obiektu, dokumentu, strony sieci Web albo innego miejsca docelowego w Internecie lub intranecie. Przykład: http://www.microsoft.com/.
ustawienia regionalne użytkownika: Ustawienia, które określają formaty i porządki sortowania dat, godzin, walut itp. Znane również jako ustawienia regionalne.
uwierzytelnianie anonimowe: Metoda uwierzytelniania umożliwiająca dostęp użytkownikom, którzy nie mają kont użytkowników na komputerze serwera.
uwierzytelnianie oparte na certyfikacie: Nazywane również zabezpieczeniami SSL (Secure Sockets Layer). Metoda uwierzytelniania, która zapewnia zabezpieczenia połączeń TCP/IP.
uwierzytelnianie podstawowe: Protokół uwierzytelniania obsługiwany przez większość serwerów i przeglądarek sieci Web. Polega na transmitowaniu nazwy użytkownika i hasła w postaci zwykłego tekstu.
uwierzytelnianie szyfrowane: Metoda uwierzytelniania, w przypadku której nazwy użytkowników i hasła są transmitowane w formacie zabezpieczonym.
V
vCard: Standard internetowy służący do tworzenia i udostępniania wirtualnych wizytówek.
Visual Basic Scripting Edition (VBScript): Podsystem systemu programowania Visual Basic for Applications, który zoptymalizowano z myślą o programowaniu związanym z siecią Web. Podobnie jak w przypadku języka Microsoft JScript, kod języka VBScript jest osadzony w dokumentach HTML.
W
wątek dyskusji: W przypadku tablicy dyskusji lub dyskusji w sieci Web jest to seria wiadomości lub komentarzy, w której odpowiedzi na wiadomości lub komentarze są zagnieżdżone bezpośrednio pod nimi — wiadomości i komentarze nie są uporządkowane w kolejności chronologicznej ani alfabetycznej.
widok osobisty: Widok listy, biblioteki dokumentów programu SharePoint lub strony składników Web Part, który jest dostępny tylko dla określonego użytkownika. W widoku osobistym strony składników Web Part używana jest kombinacja wartości właściwości współużytkowanych i spersonalizowanych. Zmiany wprowadzone w widoku osobistym stosują się tylko do listy, biblioteki lub strony w tym widoku i dlatego są widoczne tylko dla danego użytkownika.
widok udostępniony: Widok listy, biblioteki dokumentów lub strony składników Web Part, który może wyświetlić każdy użytkownik mający odpowiednie uprawnienia. W widoku udostępnionym strony składników Web Part używane są wartości właściwości współużytkowanych. Zmiany wprowadzone w widoku udostępnionym stosują się do listy, biblioteki lub strony w postaci, w jakiej widzą ją wszyscy użytkownicy.
witryna: Grupa powiązanych stron sieci Web, które znajdują się na serwerze HTTP w sieci World Wide Web. Strony w witrynie sieci Web zazwyczaj dotyczą jednego lub kilku tematów i są ze sobą połączone hiperłączami. Większość witryn sieci Web zawiera stronę główną jako punkt startowy.
witryna obszaru roboczego: Podwitryna oparta na szablonie witryny Udostępniony obszar roboczy lub Obszar roboczy spotkania.
witryna obszaru roboczego dokumentu: Witryna sieci Web oparta na szablonie Obszar roboczy dokumentu, której członkowie obszaru roboczego używają do dyskutowania o dokumencie, edytowania go i wspólnej pracy nad nim.
witryna obszaru roboczego spotkania: Witryna sieci Web oparta na szablonie witryny Obszar roboczy spotkania, używana do planowania i ogłaszania materiałów spotkań, wspólnej pracy nad nimi i nawiązywania do nich po spotkaniu lub serii spotkań.
witryna sieci Web najwyższego poziomu: Domyślna witryna sieci Web najwyższego poziomu na serwerze sieci Web lub serwerze wirtualnym. Aby uzyskać dostęp do witryny sieci Web najwyższego poziomu, trzeba podać adres URL serwera, nie określając nazwy strony ani podwitryny.
właściwość konfiguracji: Właściwość, która umożliwia administratorom sterowanie ustawieniami programu Windows SharePoint Services.
wspólny interfejs bramy (CGI): Standardowa metoda rozszerzania funkcji serwera sieci Web przez wykonywanie na nim programów lub skryptów w odpowiedzi na żądania przeglądarki sieci Web, na przykład przy przetwarzaniu formularza. Używając interfejsu CGI, można tworzyć bardziej dynamiczne strony sieci Web.
wyewidencjonowywanie: Umożliwia użytkownikom zablokowanie pliku na czas edytowania, co uniemożliwia innym użytkownikom przypadkowe zastąpienie lub edytowanie pliku. Możliwość edytowania dokumentu ma tylko ten użytkownik, który go wyewidencjonuje.
Z
zapora: System zabezpieczeń, w którym serwer proxy poza siecią danej organizacji jest używany do ochrony tej sieci przed zagrożeniami zewnętrznymi, takimi jak złośliwi użytkownicy czy uszkodzone pliki.
zestaw znaków: Grupa znaków alfabetycznych, numerycznych i innych, które mają pewne cechy wspólne. Na przykład standardowy zestaw znaków ASCII obejmuje litery, cyfry, symbole i kody sterujące, które tworzą schemat kodowania ASCII. Zobacz też strona kodowa
zintegrowane uwierzytelnianie systemu Windows: Nazywane również uwierzytelnianiem wezwanie/odpowiedź systemu Windows NT. Metoda uwierzytelniania, w przypadku której nazwy użytkowników i hasła są szyfrowane w wielu transakcjach między klientem i serwerem.
zwykły tekst: Niezaszyfrowany, niezależny od komputera tekst w formacie ASCII, w czytelnej postaci.