2.3.   POJĘCIE CZASU, DZIEDZINA CZASU

 Dziedzina czasu, stanowi obszar obserwacji i opisu sygnału. Jeżeli obserwujemy przebieg pewnej wielkości fizycznej, który jest obserwowany lub rejestrowany w pewnych odstępach czasowych (np. pomiar wartości skutecznej przyspieszeń drgań mierzony na obudowie łożyska turbozespołu i próbkowany z pewną stałą częstotliwością) to ten przebieg da się przedstawić jako funkcję czasu. Jeżeli sygnał ten będziemy zapisywać stosując odpowiedni rejestrator, to otrzymamy przebieg czasowy przyspieszeń drgań w dziedzinie czasu. Przebieg taki nosi nazwę realizacji sygnału. Tak więc, wszystkie sygnały obserwowane w dziedzinie czasu dostarczają informacji o czasowej realizacji (czasowym przebiegu) sygnału. Podstawowym pojęciem w powyższych rozważaniach jest czas. Czas – w ujęciu diagnostycznym – można podzielić na czas mikro i czas makro. Czas mikro jest to czas, w którym dokonuje się obserwacji realizacji sygnału wyrażany w ms, ms, s, natomiast czas makro jest czasem życia obiektu lub czasem występowania pewnych rzadkich zjawisk – wyrażany np. w dniach, miesiącach, latach, itd.

2.4.   SYGNAŁY CIĄGŁE I DYSKRETNE

Z rejestracją sygnałów wiążą się pojęcia sygnału ciągłego i dyskretnego. Różnica pomiędzy nimi polega na zapisie i przechowywaniu realizacji sygnału. Przyjrzyjmy się poniższym definicjom [4] i komentarzom:

Sygnał ciągły – jest sygnałem analogowym, którego wartości należą do ciągłego (niepoliczalnego) zbioru i mogą się zmieniać w dowolnej chwili. Sygnał ten jest określony dla każdego czasu t jego realizacji. Sygnał ciągły można uzyskać w wyniku rejestracji na taśmie magnetofonowej dowolnego przebiegu wielkości fizycznej w czasie rzeczywistym. Jego zaletą jest to, że zawiera on wszelkie informacje o zmianie wielkości mierzonej w czasie

Sygnał dyskretny – sygnał, którego wartości należą do zbioru przeliczalnego (dyskretnego). Jest to inaczej sygnał, który uzyskamy w wyniku ciągłego prowadzenia pomiaru i zapisu wartości sygnału w pewnych odstępach czasowych np. co 10 s.

Sygnał cyfrowy – sygnał dyskretny, którego wartości należą do zbioru skończonego. Jest to sygnał, którego reprezentację czasową zapisuje się za pomocą cyfrowych urządzeń, w wyniku czego z uwagi na skończoną wielkość pamięci można zapisać tylko określoną liczbę wartości realizacji czasowej sygnału, np. 25,6 kB próbek sygnału.

Sygnał ciągły można traktować jako sygnał dyskretny o nieskończenie małej rozdzielczości częstotliwościowej, czyli o nieskończenie małym czasie pomiędzy zanotowanymi dwoma kolejnymi wartościami sygnału.

<<poprzednia strona  |  następna strona >>